Quarantainedagboek februari: Caya van der Mullen

Tekst: Merijn Meijntz
Foto: Caya van der Mullen

Het zijn natuurlijk vreemde tijden waarin we nu leven en dat zorgt voor vreemde situaties. Sommige dingen lopen veel soepeler dan we gewend zijn en van andere zouden we willen dat het allemaal niet zo moeizaam ging. Vaak biedt het uitwisselen van ervaringen houvast en daarom voer ik iedere maand een gesprek met iemand van de opleiding Nederlandse Taal en Cultuur.

Deze keer heb ik Caya van der Mullen uitgenodigd voor het eten. Caya is tweedejaars en leest graag fantasy, hoewel ze zegt dat het soort boeken dat ze leest wel afhangt van waar ze op dat moment zin in heeft. ‘Ik kan ook heel erg genieten van boeken die gaan over wat er nog gaat komen. Ready Player One heb ik al meerdere keren gelezen. Ook boeken zoals The Circle vind ik erg leuk om te lezen, maar wel eng. Onze wereld zou er ook zo uit kunnen zien.’ Ze vertelt dat ze het jammer vindt dat ze nu niet zo veel tijd heeft om te lezen, omdat ze al veel voor de universiteit moet lezen. Verder woont Caya op kamers en gaat ze ieder weekend nog naar huis voor haar ouders en haar vriend.

Positiviteit

Ik vraag Caya hoe het met haar gaat. ‘Zo goed als het kan gaan op dit moment. Het moet allemaal maar even nu. Ik kan veel zeggen over hoe ik dingen anders zou willen, maar dat gaat gewoon even niet.’ Caya vertelde me eerder al dat ze het erg jammer vindt dat ze niet meer op woensdagavond naar een café kan gaan en daar Disneymuziek kan raden. Het is ook voor haar vooral studeren op het moment. ‘Veel meer mogelijkheden heb je niet, maar over het algemeen gaat het prima, hoor,’ zegt ze met een glimlach.

Ook Caya stel ik de vraag wat beter gaat sinds corona er is en we niet meer alles kunnen. ‘Ik probeer zoveel mogelijk het positieve te zien. We besparen veel tijd en je kunt ook meer gedaan krijgen op een dag. Ik heb dat als mogelijkheid gezien om me meer voor school in te zetten. Dat is nu meer geordend en daardoor denk ik dat ik nu beter bezig ben dan toen ik aan deze studie begon.’ Er zijn natuurlijk ook dingen waar ze moeite mee heeft. ‘Opstaan vergt enige discipline, maar ik probeer wel iedere dag gewoon een ritme aan te houden.’ Volhouden is soms erg lastig, ook voor Caya: ‘Het kost best veel moeite om veel energie in laptops te steken. Ik denk niet dat mensen verwacht hadden dat zo lang naar een scherm staren zo vermoeiend kon zijn tot ze thuis college kregen. Dat brengt denk ik meer waardering voor een normaal boek met bladzijdes,’ vertelt ze lachend.

Avondklok en knuffels

‘Ik ben net als jij gaan diamond painten!’ antwoordt Caya als ik haar vraag of ze nog iets nieuws opgepakt heeft tijdens de crisis. ‘Ik deed dat samen met mijn vriend. We dachten eerst dat het heel leuk was en hebben er toen het af was nog eentje besteld, maar daar zijn we nooit aan begonnen.’ Daarnaast is ze meer gaan gamen. De laatste tijd speelt ze vooral Stardew Valley en Animal Crossing. ‘Je kunt niet 24 uur per dag met school bezig zijn.’ Wijze woorden, Caya!

De vraag wat Caya zou veranderen als ze de kans had, blijkt een moeilijke te zijn. ‘Het meest jammere van nu, naast de sluiting van de scholen, vind ik denk ik toch de avondklok. Normaal kon ik met vrienden afspreken en bij iemand thuis gewoon iets gezelligs doen. Dat kan nu natuurlijk niet meer. Even een rondje wandelen ’s avonds gaat ook niet zomaar. Ik laat het maar gewoon over me heen komen. De maatregelen zijn er met een reden.’ Ze vertelt dat ze het erg lastig vindt dat ze haar ouders niet zomaar meer kan knuffelen. ‘Mijn ouders schuwen het virus. Ik ben van de mensen thuis degene die het meeste contact heeft met anderen, dus ook het grootste risico, maar ik ben echt een knuffelkont.’

Online tentamens

Ook hebben we het nog even over de tentamens die net achter de rug zijn. De meeste tentamens zijn nu natuurlijk online en dat lijken de meeste studenten niet heel erg te vinden. Ook Caya niet. ‘We doen dit nu al bijna een jaar, dus er is wel sprake van gewenning. Je bereidt je heel anders voor en ik denk dat het straks ook echt weer even wennen is als alles weer terug naar “normaal” gaat.’ We gaan wat dieper in op de tentamenvoorbereiding. ‘Ik heb meer ruimte om op de details in te gaan, maar ik leer ze minder goed. Er is veel meer ruimte voor inzicht, waardoor je dingen beter leert begrijpen. Begrippen kun je opzoeken. Ik denk dat ik straks niet meer weet hoe ik voor een tentamen moet leren als het ooit weer normaal wordt.’
Als het acht uur is, moet Caya weer vertrekken. Ze moet nog terug naar huis lopen en natuurlijk wel voor negen uur binnen zijn. Ik denk dat het heel slim is dat Caya probeert het beste uit de situatie te halen. Daar kunnen nog veel mensen wat van leren.