‘Een nieuwe lente en een nieuw geluid’, het is alleen geen lente. De Tachtigers zagen muziek al als een van de fundamenten van literatuur. Aangezien muziekfestivals vrij weinig met literatuur te maken hebben, is het aan ons studenten Nederlands om de Tachtigers eer aan te doen en literatuur en festivalcultuur te verenigen. Maar, we hebben die muziek dan toch maar achterwege gelaten, wat heeft geresulteerd in een festival met literatuur: Neerlandistiek in het Nieuws. Het epi(sch)centrum van ons spel der literatuur, het Erasmusgebouw, is ons al te bekend.
Waar deze toren voor de studenten Nederlands normaliter de locatie van colleges is, mochten we de maand januari hier voor de verandering feestelijk eindigen met Neerlandistiek in het Nieuws. Onze colleges zijn op z’n tijd trouwens ook best feestelijk. Zo wil Wilbert Spooren nog weleens wat Bossche Bollen uitdelen als je goed je best doet bij een presentatietje. Maar dat terzijde: Neerlandistiek in het Nieuws is een jaarlijks terugkerend fenomeen waarbij verschillende minicursussen worden gegeven met betrekking tot Nederlands – u raadt het al – in het nieuws. En dat dan wel in festivalstijl, een unicum in het winterse seizoen.Naveltruitjes, festivalhaar en drassige weilanden waren niet van de partij, maar daarvoor in ruil kregen we wel enkele andere typische aspecten. Daaronder vielen mooie meisjes (Maria van Gelre), wereldburgers en goed voedsel in de vorm van gratis broodjes. En niet alleen voor jeugdige neerlandici in spe was er genot, ook een roedel langslopende bejaarden heeft genoten van de gratis koffie. Helaas waren de wc’s in de toren zoals altijd niet veel beter dan de gemiddelde dixi op een derderangs festival.
U zult nu denken: ‘Wereldburgers! En dat bij een festival georganiseerd door de opleiding Nederlands?’. Ook kleine pionnen op het wereldtoneel kunnen grootse namen binnenhalen, zoals de organisatoren klaar wisten te spelen met dr. Nicole van der Sijs en Kristel Doreleijers, wie kent ze niet! Met deze twee vrouwen kwamen ook gelijk tal van andere wereldburgers binnen, want zij doen onderzoek naar geëmigreerde Nederlanders. We zitten allemaal een beetje krap bij kas. Weet u wel niet wat het in totaal kost om naar een festival als Pinkpop, Lowlands of ieder ander veredeld grasveld te gaan? Vandaar dat wij ook zo blij zijn met gratis vermaak. En dat was niet het enige wat wij kregen! Het openingscollege ging gelijk over geld: dat waarop onze gehele maatschappij berust. ABBA, autoriteit op het gebied van muziek en geld, zei het al: ‘money money money!’. Ook dr. Mieke Smits, werkend voor de Taalunie, was zo vriendelijk om ons erop te attenderen dat er wel degelijk geld zit in taal. Als je geen Nederlands kunt spreken, kun je bijvoorbeeld ook niet ‘geef al je geld of ik schiet je neer!’ schreeuwen. Maar, daar ging het minicollege natuurlijk helemaal niet over. Smits beargumenteerde dat men meer moet gaan inzien dat taal tot de economische sector behoort, en niet per se tot de zachtere maatschappelijke klasse.
Over zacht gesproken, wat dacht je van hard: een van de headliners was Usher, ook wel bekend als Lodewijk Asscher, wiens retorisch taalgebruik wij eens goed onder de loep hebben gelegd bij een keuzeworkshop Hard tegen Hard? Daarnaast hebben wij Geert Wilders’ speech van repliek gediend en geleerd dat er ook zat banen te vinden zijn in de overheid. Bredero passeerde de revue ook nog in een college gegeven door onderzoeker René van Stipriaan. Bredero was best wel een mannetje in zijn goede oude tijd, het wil verkeren dat hij zich helaas bij de rocklegendes die te vroeg zijn gestorven moest voegen. Het was immers Bredero die de trend van het tragische jongsterven startte. Hij was dus in principe ook een soort inspiratiebron van Jimi Hendrix.
Aan het einde van de dag waren we allemaal behoorlijk moe. Een enkeling brak zelfs een stuk stoel af uit frustratie. Dat wil echter niet zeggen dat we het niet naar ons zin hebben gehad. Ieder festival is veel te vol gepland, dit festival volgde dus simpelweg een traditie. Na het meest bezochte Bredero-college was het tijd om de dag te eindigen. ‘Het bier lonkt’, riep Lotte Jensen. En allen stonden wij op om inderdaad maar bier te gaan drinken.
Tekst: Julia Meilink
Foto: Jules Schmeits