Lieve leden,
Zoals jullie allemaal weten, wordt deze vereniging geleid door vier hele enthousiaste bestuursleden. We zijn alweer een paar maanden bezig, maar het is eens hoog tijd voor een iets grondigere kennismaking. Wie zijn wie en wat doen we eigenlijk allemaal voor de vereniging? In vier delen gaan we proberen om jullie een idee te geven van ons leventje achter de schermen bij de SVN. Per keer komt een van ons aan de beurt en laten we jullie zien hoe een typische dag eruit kan zien. Laat vooral een reactie achter. We zijn namelijk heel erg benieuwd wat jullie ervan vinden! Vandaag deel twee: Vincent Rutten, masterstudent, 23 jaar oud en commissaris interne betrekkingen van de SVN.
Beste SVN’ers, laat ik zo vrij zijn om mijzelf voor te stellen. Ik ben namelijk een man van rijkdommen en goede smaak. Verder ga ik al een tijdje mee… Nah, just joking. Of noujah, goede smaak heb ik wel, aangezien ik bij de mooiste en gezelligste studievereniging van Nijmegen betrokken ben. Misschien ben ik in dat geval ook erg rijk. Rijk aan gezelligheid en warmte van alle SVN-leden! Ik heb het daarom nooit koud, zelfs niet in Canada. En, ik ga inderdaad al een aardig tijdje mee. Word ik te oud? Jazeker. Wordt uitgaan gevolgd door twee dagen kater? Onvermijdelijk! Waren sommige eerstejaars nog brugpiepers toen ik aan mijn eindexamenjaar begon? Jup! En toch… binnen de SVN heb ik het gevoel dat studiejaar, leeftijd, studie-ervaring en bierdrinken er niet zo toe doen.
Het is mij opgedragen om hier mijn dag als bestuurder neer te krabbelen. Het zij zo! Laten we aanvangen. De meeste ochtenden word ik wakker door de zoete aroma’s van verse koffie (lees: het borrelende en hijgende geluid van het koffiezetapparaat dat agressief begint zodra de tijdschakelaar aanspringt). Rond diezelfde tijd begint mijn wekker overigens ook te blèren. Geheel in de romantische sferen blijvend ligt er naast mijn bed op de platenspeler een mooi album klaar, waarvoor ik alleen de naald hoef te laten zakken en op het ‘power’ knopje van de versterker hoef te drukken om de kamer te laten overspoelen met muzikale klanken. Dit doe ik ter voorkoming van het indommelen. Hoe laat het dan is, zeg ik niet.
Zoals jullie, beste lezers, waarschijnlijk al wisten, ben ik het bestuurslid met de langste titel: Commissaris Interne Betrekkingen. Naast commissiehoofd van de Activiteitencommissie is het mijn taak om een oogje in het zeil te houden bij de andere commissies. Over het algemeen heb ik niks te klagen, aangezien de aangestelde commissiehoofden vol enthousiasme aan de slag zijn gegaan met hun commissie. Toch lees ik de notulen door van de meeste commissies of vraag ik de commissiehoofden na wat de volgende stappen zijn (deze gesprekken gaan in enkele gevallen gepaard met een goed getapt biertje in het cultuurcafé). Naast het commissiewerk houd ik ook de website van de SVN bij… kijken jullie daar wel op? Vaak staan er interessante vacatures, stageplekken of evenementen op. Ook de Uitvreter plaatst regelmatig een leuk artikel! Naast al deze dingen zijn er natuurlijk nog allerlei taken die een bestuur achter de schermen uitvoert: het beantwoorden van mailtjes, dingen uitzoeken, contacten leggen, naar vergaderingen, lunches en ALV’s gaan en nog allerlei fantastische, fabuleuze en bekoorlijke geheime zaken. Als ik jullie daar wat over vertel dan moet ik jullie ook vermoorden.
Maar goed, naast besturen doe ik ook studeren. Soort van. Ik ben vorig studiejaar al gewisseld van master en ik heb toentertijd al twintig studiepunten binnen geharkt. Dat betekent dat ik per semester dit studiejaar slechts 20 studiepunten hoef te halen zodat mijn totaal op 60 komt. Ik volg daarom minder vakken, en heb daardoor wat meer tijd om te besturen en te werken. Mijn dagen zijn dan ook erg flexibel, en daardoor heb ik niet echt een vast ritme. Mijn dag is dus afhankelijk van de vereisten die van mij gevraagd worden op dat moment. Als er een deadline aankomt dan ga ik voor of na een college de UB in, en als ik slechts wat artikelen hoef te lezen dan print ik ze uit en begeef ik mij naar mijn kamer om me daar op mijn bank naast het raam te nestelen.
Dus… wat houdt het in om een bestuurder te zijn? Om een eerlijk antwoord te geven doet het er niet echt toe welke functie je vervult, als je maar een hart hebt voor de vereniging. Je moet besturen omdat je het beste wil voor de SVN en je leden wil omarmen. Ik hoop van harte dat de huidige leden het gevoel hebben dat ze altijd bij ons terecht kunnen of ons aan kunnen spreken, zij het de stad, onze stamkroeg, de bestuurskamer of Arnhem. Tot slot, een half bestuursjaar zit er alweer op, en tevens komt het einde van mijn studententijdperk steeds dichterbij. Ik huil niet, want echte mannen huilen niet. Maar als dit studiejaar voorbij is zal ik denk ik toch een klein traantje laten…